Η διδασκαλία της «Ελένης» ήταν μόνο μια αφορμή για να ξεκινήσει μια διαδικασία δραματοποίησης που κατέληξε σε μια παράσταση η οποία δεν είχε να ζηλ
έψει τίποτε από αυτές των θεατρικών ομάδων που κάνουν σοβαρό έργο. Προηγήθηκαν τέσσερις μήνες δουλειάς εκτός σχολικού ωραρίου.
Οι μαθητές μελέτησαν δύο έργα :μία τραγωδία και μία κωμωδία.Παράλληλα ήταν αναγκαίο να μελετήσουν την εισαγωγή , να μάθουν λεπτομέρειες για το χορό,τη σκευή,τη σκηνογραφία.Επρεπε να μάθουν ξαφνικά να παίζουν αρχαίο θέατρο,να τραγουδούν ,να κινούνται ρυθμικά και να χορεύουν στους ξεφρενους ρυθμους της κωμωδίας. Για τις ανάγκες των έργων γράφτηκαν στίχοι και μουσική.Κατασκευάστηκαν σκηνικά και ράφτηκαν ρούχα ενώ φτιάχτηκαν με τη βοήθεια του καθηγητή των καλλιτεχνικών κ. Κώστα Σερέμη 20 εντυπωσιακές μάσκες για τα πουλιά.
Προστέθηκαν ακόμη και νέοι ρόλοι ενώ ξαναγράφτηκαν τα κείμενα από τα ίδια τα παιδιά για να διευκολυνθεί η απόδοσή τους. Το αποτέλεσμα ήταν μια σπονδυλωτή παράσταση από τέσσερα θεατρικά δρώμενα που ,κατά κάποιο τρόπο έδιναν μια αρκετά ολοκληρωμένη εικόνα αυτού που προσπαθούμε να διδάξουμε στην τάξη.Το πρώτο μέρος ήταν ο δραματοποιημένος διάλογος από την εισαγωγή της «Ελένης»,δηλ. ο διάλογος του εφήβου με τον πατέρα του που πηγαίνει στο θέατρο.Το δεύτερο κομμάτι ήταν οι δύο σκηνές από το Β΄επεισόδιο με την κορυφαία στιγμή της αναγνώρισης των συζύγων.
Το τρίτο κομμάτι ήταν η εμφάνιση του Αριστοφάνη στον Προάγωνα ,ώστε να ακουστεί η υπόθεση από το έργο του «ορνιθες».
Τέταρτο και τελευταίο ήταν το τέλος απο την κωμωδία «Ορνιθες» ,την οποία βέβαια τα παιδιά δεν διδάσκονται.Αυτό το τελευταίο μέρος επιλέχθηκε και εξαιτίας της επίκαιρης υπόθεσής του ( η επιτροπή τριών θεων πηγαίνει για να κάνει ειρήνη με τα πουλιά). Κατά τη διάρκεια της παράστασης ,πίσω από το σκηνικό,το οποίο ήταν ένα τεράστιο πανί στο οποίο δημιουργούνταν σχήματα και χρώματα με τρόπο…μαγικό και απέδιδαν την ένταση,τη χαρα και τα συναισθήματα των ηρώων,έπαιζε μια ζωντανή ορχήστρα από μαθητές και δύο καθηγητές μουσικής :το Νίκο Ματθαίου ,που έγραψε και τη μουσική στο έργο και τον Μπάμπη Τσινικοσμάογλου στο πιάνο ,ο οποίος είναι και ο μουσικός του σχολείου.Μαζί τους ήταν στο βιολί η Δέσποινα Ματθαίου,στην κιθάρα η Τζιβρά Βιολέτα και στα ντραμς η Τζάμπερ Γιασμίν.Ο χορός ,καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης τραγουδούσε ζωντανά. Σ’ αυτό το σημείο πρεπει ν’ αναφέρουμε ότι μουσική γράφτηκε για τα τρία πρώτα μέρη ,ενώ για τους «Ορνιθες» χρησιμοποιήθηκε η μουσική του Μ.Χατζηδάκι όπως γράφτηκε για την παράσταση του Θεάτρου Τέχνης. Την επιμέλεια του Πολιτισμικού Προγράμματος ,όπου ήταν ενταγμένη η παράσταση είχε η Φιλόλογος Βίκυ Χατζηκυριάκου. Κοντά της ,τους μήνες που προηγήθηκαν ήταν οι καθηγήτριες Τζερμεκίδου Γιάννα, Παναπακίδου Ντία Πεσσιάνη Φανή και Συμεωνίδου Ελένη και βέβαια ο διευθυντής Βόϊτσες Θεοδόσης και ο πρόεδρος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων κ. Αγγελίδης. Έτσι ,λοιπόν, στις 20 Ιουνίου και μετά από τη μεγάλη περιπέτεια της διαφήμισης του έργου που ανέλαβαν τα παιδιά προσωπικά,και την άλλη περιπέτεια που ακολούθησε με την αναβολή του έργου λόγω βροχής,το 3ο Γυμνάσιο Πτολεμαϊδας κατάφερε να φέρει όλη την πόλη στο θέατρο και να δώσει μια παράσταση που άφησε το κοινό κατάπληκτο.
Η Γ΄γυμνασίου του σχολ. Έτους 2010-2011 αποφοίτησε, αφήνοντάς μας μ’ ένα χαμόγελο και πολύ συγκίνηση.